Atlanta Kings (B) Southern Rock Muzecafé Heusden-Zolder reporter & photo credits: Freddie info band: The Atlanta Kings info club: CC Muze © Rootsville 2024

Het lijkt er op of het 'Muzecafé' onze vaste stelplaats aan het worden is met concerten van 'Mine Blues' en 'Move2Blues' en laatst nog in 'CC De Muze' zelf. Vandaag een los van dit alles een concert van 'Atlanta Kings' en daarvoor waren we al een tijdje warm gemaakt door Hans Van Diest. Dus onze helplijn met David Ronaldo en zijn Lesley opgebeld ter ondersteuning in een genre waar we toch niet helemaal thuis in zijn maar dat zou even veranderen na vandaag. Zelfs de frontman van die nieuwe blues band 'Smokestack Charlie' tekende present net als mijn compagnon de route van 'Gevarenwinkel' samen met nog enkele muzikale vrienden en zo waren we klaar voor een verrassing die kon tellen.

In hun nog prille bestaan hebben deze 'Atlanta Kings' al een paar wijzigingen doorgevoerd al een paar veranderingen doorgevoerd met als resultaat vanavond de perfectie zelve. Daarvoor tekenen Jan Haesevoets, Hans Van Diest, Carlo Van Baelen, Erik Hermans en Bart Haesen. Samen met hen worden we ondergedompeld in de wereld van 'Blackberry Smoke', Georgia Sattelites, Black Crows, Lynyrd Skynyrd, Traveling Wilburys maar ook Robert John & The Wreck, Tom Petty, John Hiatt en ja zelfs die fantastische Eagles.

Het was in die maten dat deze 'The Atlanta Kings' hier een quasi perfect concert kwamen neer te zetten waarbij er wel enkele nummers als beter konden worden beschouwd dan de originele songs op een 'Live' concert. Even terzijde op vrijdag 25 oktober wordt de nieuwe single van 'David Ronaldo & The Dice' op de charts losgelaten en deze 'Too Old To Die At 27' zou zelfs hier perfect in het rijtje passen.

Onder het mum van drie doordringende gitaren openen dit vijftal hier vanavond met 'Rock and Roll Again' van 'Blackberry Smoke' en daarmee is de toon meteen gezet. Met 3 gitaren, een basgitaar en een drum set was het niet evident om alles goed in beeld te krijgen en zodoende maken we er maar meteen het beste van. Eén van mijn favoriete songs van Dan Baird en zijn 'Georgia Sattelites' is zonder meer 'Keep Your Hand To Yourself' en zo word ik door deze 'Atlanta Kings' meteen op mijn wenbken bediend. Feilloos deinen ze door hun play list met daarin ook die postume hit van Otis Redding 'Hard To Handle' die later door de 'Black Crows' subliem de charts werd ingezongen en ja hoor, deze versie van koningen van Atlanta hoort ook bovenaan in dat rijtje.

Ook al was ik in eerste instantie wat sceptish, de high standards die deze vijf vrolijke vrienden hier kwamen te etaleren maakte dat ik al meteen fan was van nummers als 'Six Ways To Sunday' en 'Battleship Chains'. Ook 'Lynyrd Skynyrd' hun 'Travellin' Man' uit 1967 ging er hier vanavond in als zoete koek. Dan maar meteen iets meer zeemzoeter met 'Handle With Care' van het gezelschap rond George Harrison, Bob Dylan, Tom Petty, Jeff Lynne en Roy Orbison.

Om te bekomen van de doorstane emoties daar was geen tijd voor want deze 'Southern Rock Trein' raasde maar door 'Ain't Much Left Of Me' van 'Blackberry Smoke' waarbij deze 'Atlanta Kings' het zelfs aan durfden om een bruggetje te maken richting de Stones met hun 'You Can't Always Get What You Want'. De fans van 'Robert John & The Wreck' konden zo ook meteen opveren bij het horen van 'Shine A Light On Me Brother' en ja hoor dit was zeer sterk te noemen.

Aan een pauze hadden de heren hier niet gedacht en zo kwamen ze aanzetten met het prachtige 'One Horese Town' van Blackberry Smoke' als eerbetoon aan het dorpje Zichem. Nog eentje van Charlie Starr & zijn gang is er met 'Pretty Little Lie'. Tom Petty kwam al even aan de beurt met de 'Traveling Wilburys' maar het volgende 'Runnin' Down A Dream' komt dan volledig op de conto van Tom Petty & The Atlanta Kings te staan.

John Hiatt mag en kan zeker ook niet ontbreken op deze fantastische avond en 'Perfectly Good Guitar' kwam dan ook perfect binnen, mede door de uitstekende vocale skills van Jan Haesevoets. Helaas is 'Oh Miss Carolina' van Robert John hier het einde van dit concert, eentje dat voor ons nog wel een uurtje mocht doorgaan. Op de play list had ik ook al 'Take It Easy' waargenomen en toch kin ik het niet laten om zo even de wenkbrauwen te fronsen. Geen paniek deze 'Atlanta Kings' brachten het hier met veel verve...uitgezonder de banjo dan wel te verstaan. Even Steve Ceulemans van 'Red Red' opbellen dan maar.

Als ultieme outswinger kregen we dan op de koop toe nog de 'Hippie Hippie Shake' van de 'Swinging Blues Jeans' en zo namen deze 'The Atlanta Kings' met grote onderscheiding hier afscheid van ons. Ja hoor, ik ben meteen fan! Ons rapport een dikke 11 op 10.